Kalbimin derinliklerindeki tarifsiz sancý Seni düþündükçe her an arttý Kim bilebilir ki daha ne acýlar vardý Bunlarýn hepsi yalnýz bende kaldý
Sana demek istediklerim zamanla çoðaldý Söylemedikçe sanki dalgalar gibi kabardý Kim bilir benim gibi kimler vardý O insanlarda minicik bir mutluluk arardý !
Bana, beni sevdiðini söylesen yeter Belki de bir çok gönül beni sever Ama kalbe söz ne eder ! Yine yine seni sever
Izdýrap çiçeðinde sanki balým Ne olur kalbinde kalayým O sevginden birazcýk alayým Sensiz olacaksam sonsuz uykuya dalayým !
Sosyal Medyada Paylaşın:
ziyabalcioglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.