ASLA VAZGEÇME SEVMEKTEN...

Teamülü, isyankâr bir i mgenin tezahüründe
Bir yanýp bir sönen kutup yýldýzý kadar revnak
Bir ýþýk iken aþk’ýn devinimi;
Hele ki o bariz gönül kýraðý kadar adsýz bir sancýyý
Buyur eden telaþý hikmet yüklü sarnýcýn,
Kýrýk iken yürek dibi baðnazlýðýnda
Tefekküre dalmak kadar en haþmetli hükümranlýðý.

Maneviyat çalkalarken zemini ve belli belirsiz
Islah olmaktan bihaber bir kader iken,
Gönülsüz bir hüzün kadar beyhude olduðunu bildiðim
Gömülü hezeyan iken kýymete binen ve bazý bazý,
Demekse nail olduðum o anlýk isyan,
Derken susup dalýp gittiðim en karanlýk ve rahvan
Ve demli bir gönül sesi vuku bulup da
Yadsýyamayacaðým kadar kuvvetli bir rota.
Çoktan meylettiðim ve sýrtýmý dayadýðým çýnarýn
En ulaþýlmaz rakýmý.

Yüzü suyu hürmetine þu garip faninin,
Bilip bilmeden uzatýp da elimi
Yine de avuçladýðým boþluðun dip karasý;
Bir hegemonya, savrulup heba ettiðim
Ömrün kýyýsýnda bir serzeniþ kadar kayýtsýz
Nasýl da gök kubbe,
Demeye ne hacet ey gönül,
Görmez misin bir kapý açýlýr çok derinden
Nakþeden o iç ses iken soluklandýðým her köþe baþýnda.

Baþýmda uçuþurken gurbet kuþlarý
Þu hazan mevsimi nasýl da demli bir sanrý,
Anbean yitip gittiðim ve týrmalarken kulaklarýmý;
Boyunduruðu söylemekten hicap ettiðim
Olmazýn oluru bir hibe iken dünden an’a uzanan
Soluk tenimde baki bil ki en sýrdaþ teselli.

Gönülsüz bir hüküm benimki
Belki de tecellisi yitip gitmelerin,
Asla ve asla emin olma sona geldiðinden
Hele ki söylememiþ iken son sözü Yaradan:
Asla da pes etme bilip bilmeden
Evren karýþmýþken hezimete
Ve tekelinde biriktirse de beþer onca nefreti,
Asla vazgeçme sevmekten:
En bilindik kýble deðil mi þu meftanýn
Ölümcül çaðrýsý;
Hele ki aþka delalet
O asalet yüklü þerhte koymazken son noktayý.


Sosyal Medyada Paylaşın: