MARAŞ DESTANI

-12 Þubat rûhunu taþýyanlara-

Yazdýrdýn tarihe silinmez adýn
Yiðitçe can verdin, Maraþlým benim.
Yaþat dünkü rûhu “Kahraman” oldun
Dünyaya ün verdin, Maraþlým benim.

Ýþgalle çatýldý, “ede”nin kaþý
Secdenin gayrýnda eðilmez baþý
“Biran önce terk et; terk et Maraþ’ý”
Düþmana gün verdin, Maraþlým benim.

Ermeni Osep’den tez hesap sorun
O densiz Hýrlak’a var güçle vurun
Peçeye el atan o hâin erin
Dersini sen verdin, Maraþlým benim.

Sýktýðýn kurþunla diktin çeþmeni
Bekleriz aynýyla coþup, taþmaný
Kazmayla, kürekle kovdun düþmaný
Dâvâna yön verdin, Maraþlým benim.

Namaz esâretle kýlýnmaz diye
Ýmam Rýdvan Hoca Cuma’dan caya
Tevhit nidâsýyla oynasýn kaya
Îmanla kan verdin, Maraþlým benim.

Ermeni sevinçten çalýyor lili
Sakýn ha unutma abdal Halil’i
Doldursa altýnla, çalmaz davulu
Birine bin verdin Maraþlým benim.

Virjini, Andre’yle dans etmez niçin?
Kaleden bayraðý indirtmek için
Sen; yerle bir ettin Ermeni tâcýn
Sultaya son verdin, Maraþlým benim.

Sütçü Ýmamlarla caddeler doldu
Ermeni’nin benzi sarardý, soldu
Þehirde kalanlar Müslüman oldu
En ekmel din verdin, Maraþlým benim.

Toplanmýþ bir sürü kefere, dehri
Ölümle birlikte saçýyor zehri
Sürdün Fransýz’ý kurtardýn þehri
Târihe þan verdin, Maraþlým benim.!!!

Hanifi KARA
Sosyal Medyada Paylaşın: