Gam çekmemek ne mümkün; yüreklerin daðlanýp
Sancaðýmýn gönderden alýndýðý demdeyiz.
Taþlarýn artýk hergün, sýký sýký baðlanýp
Ýtlerin saklý yerden, salýndýðý demdeyiz.
Girdabýna girmiþiz karanlýk mahfillerin
Kar yaðmýþ yollarýna gökte Ebâbil’lerin
Korkarým ki, hileyle, gelecek nesillerin
Avcundan umutlarýn çalýndýðý demdeyiz.
Sahibini ararken namertlik markasýnýn
Farkýna varamadýk gafletin arkasýnýn
Ýnsaný insan yapan ar, namus hýrkasýnýn
Arsýzca kýrk yerinden delindiði demdeyiz.
Kýzýl akmaya namzet sayýsýz ýrmak varken
Âsi, baþkaldýranýn, boynunu kýrmak varken
Yüzyýl önceki gibi, yine haykýrmak varken
Olan bitene sessiz kalýndýðý demdeyiz.
Mücadele beklerken, insansan, arþ-ý âlâ
Daha ne duruyorsun, neden suskunsun hâlâ?
En ufak farklý fikir olunca baþa belâ
Milletin bin parçaya bölündüðü demdeyiz.
Kuzusunu koklarken, analar, kabristanda
Pay arama kendine dün yazýlan destanda!
Emânet-i Güzîde, Vatan-ý gülistanda
Güllerin birer birer yolunduðu demdeyiz.
Zannetme ki tesadüf, bir kaç günlük tuluat
Zalim aðýný kurmuþ, biat bekliyor biat!
"Söz konusu vatansa, gerisi teferruat!"
Diyerek, bu uðurda ölündüðü demdeyiz.
Mecit AKTÜRK