Bedelsiz bir fýrtýnayla
soyu sopu incir çekirdeði kadar bir kabahat
kaçtýðýndan beri yüreðimize
geceler öyle uzun ki
iþte yine geliyor
salýna salýna yaklaþýyor karanlýk
birazdan omzuma devrilecek
ateþin kundaðýnda büyüyen yalnýzlýk...
usulca dizime uzanacak
yaðmurlarla geliþine inanan kýrýk bir düþ
-ý-
Gülüþlerinden kurduðum kente
saðnak yaðmurlar düþer her gece
süzülür yüzümden büyüsü bozulan yaþanmýþlýklar
düþer gözlerimden tövbemde saklý anýlar
bilmediðim bir lehçe iner dudaklarýmýn yaralý yanýna
oturur baþucuma di’li uçuklayan zaman
dar dünyamýn içinde birikir özlemler
geçmez olur geçmiþler
Ruhumun derinliklerinde
bin yutkunup , hiç söyleyen titrek bir ses yankýlanýr
- ben sende kaldým ne olur gitme
öpmeni diler kirpiðim arasýna sýkýþtýrdýðým isyaný
tutmaný ister nasýrlý yalnýzlýðýmýn ellerinden
bilmezsin..
lisaný bozuk kelimelerimle aðlar aðýtlar
dizelerinin dizi dibinde kurduðum hayallerin
kaç keþkeler dizilir içine
-ýý-
Ellerimde bilmediðim ücralara kesillen biletler
aðlýyorum
ben nasýl gidebilirim senden ?
bu kadar mý dönülmezdi geçtiðimiz yollar ?
Gözlerim sýzlýyor
kapat bütün ýþýklarý
yum gözlerini görüp üþüme ýslanýþlarýmý
týka kulaklarýný duyma gözyaþlarýmýn sen diye aðlayýþlarýný
gölgem bile gülmez artýk benim
soluðum sende takýlý kalmýþken
bu gece gözlerin kadar yaralýyým
git yâr
biraz daha yazarsam kalmaz gücüm
seninde üþür gülüþün...
elysa