Ey A þ k !
Boðazýma salýnan acýlarla, kesilse de soluðum ;
Nefesime baðlý umutlarýmý,
genzime asýlý adýný,
koparacaðým kendimden;
Dudaklarýmýn arasýndan sýzan
kana bulaþan, adýnýn harfleriyle boðulsamda ,
yutkunacaðým birer birer.
Y u t k u n a,
Y u t k u n a,
U n u t a c a ð ý m s e n i (elysa)
Siyah doðmuþ aþkýn ,beyazýný görsem de
kör bakmalar arasýna sýðdýrdýðým seslerle
ki sesler ,
saðýr sevdanla ,dilsiz konuþurken ,
hesapsýz arýnan cümlelerde
telaþ , kývranýþlar içinde
soysuzlaþan belkilerle
renkler kavuþurken gökkuþaðý kentinde
baþlamadan, bitmeden
karmaþýk hayatýn ,bir anýnda;
birdenbire
hiç anlamadan
b a ð ý r a
ç a ð ý r a
u n u t a c a ð ý m s e n i (aslan)
Soru iþaretlerim, kemirirken cümlelerimi
nemli avuçlarýmýn, soðuk parmaklarýna sokulan
her yaný kopuk,
yüreði buruk,
kalemin ucuyla sürükleyerek mecalsiz harflerimi,
yaþamla ölüm arasýna yazýlmýþ, þiirlerimin
satýr boþluklarýnda
D i r i
d i r i
b o ð u l a r a k
u n u t a c a ð ý m s e n i (elysa)
düþ görmenin vahileri çökerken özlemine
daracýk koridorlarda , besmeleler düþerken boþluða
kent býrakýlýp gittiðinde aðrýyor olurken
erkenci yolculukla;
tüm bunlara inat
ö l ü m l e
k a l ý m l a
u n u t a c a ð ý m s e n i (aslan)
Gözlerimin daldýðý yerden
saðýr edercesine seslendikçe
Sendeleyen nabzýmýn sancýsýyla,
yýrtarak ,sessiz çýðlýklarýmla geceyi ;
Ýki günlük mutluluðumuzu izlememek için
yumarken sýmsýký gözlerimi ,boþ duvarlara
Ürperen yanýma çekip dizlerimi,
Budadýðým dilimin suskunluðuyla
ýsýrdýðým dudaklarýmýn acýsýyla
k a n a y a
k a n a y a
u n u t a c a ð ý m s e n i (elysa)
anlamadýðým yalnýzlýk derinlerinde
aðýr hasarlý duygu saðanaklarý
na
uzanarak ,
daðýnýk topraða yasladýðým bedenimle
hüzünlü avuçlarýma , saatin baþý düþer
ken
kýrýlýrken gecenin sessizliði
tüm sancýlar doluþmaya baþlarken aklýmýn yýrtýlmasýna
felfese ölüsü kelimelerim
zifir kanatýrken tütün aðzýndan
yokluðuna zehir olarak her soluðumun
eksik yanlarýyla
beddua açan çýðlýklarýmla
ardýma saplayarak piþmanlýklarýmý
k a n a ta k a n a t a
y a k a r a k v u s l a t ý
u n u t a c a ð ý m s e n i (aslan)
Kursaðýmda býraktýðýn
içimde sindiremediðim
yaþanmamýþ bir aþkýn
öldüren ayrýlýðýna teslim olarak
u n u t a c a ð ý m h e r þ e y i n i .
Belki , gençliðimin baharýnda
belki de , ömrümün son kýþýnda
ama bil ki !
sevdana esir olmuþ ruhumun son sözleriyle
’Seni seviyorum’
’Seni seviyoru’
’Seni sevi’
’Seni’
’Sen’
’Sen’ ...
’S e n , diyerek ......
U n u t a c a ð ý m s e n i ..........
(aslan) & (elysa)
20.03.14
Þiirimize nefes olan Meltem AVCI ve Remzi KURNAZ’a sonsuz teþekkürlerimizle...