Gönlüm! Birden, aþk bahçesine dönüþmüþtü. Ýçim, içime, sýðmýyordu, o ilkbahar gününde. Sevmiþtim. Sevmiþtim onu ben, bütün kalbimle Sevmiþtim. Daha ilk tanýþtýðýmýz günde.
Bakýþarak konuþurken Bir huzur esintisi, akmýþtý içime. Ve o gece! Hayallere, dalýp gitmiþtim. Yataðýma yatýp sýrt üstü uzandýðýmda…
Meðer ben! Hiç olmayacak, bir aþkýn hayalinin peþine düþmüþüm. Boþa ümitlenmiþim, boþuna sevmiþim. Her gece boþu, boþuna hayaller, kurmuþum. Ben! Buna raðmen hala onu unutamadým. Ne zaman, o aklýma gelse. Çarpardýr kalbim. Ve! Ýki damla yaþ oluþurdur, kirpiklerimde.
Çýkarmaya çalýþtým çýkaramadým onu kalbimden. Ýþte yine ilkbahar geldi, Nergis satýlmaya baþladý, sokak köþelerinde. Aklýmda yine o var. Güller tomurcuk verdiðinde tarlalarda nergisler kokmaya baþladýðýnda yine Neden onun hayali var, karþýmda Düþünürüm onu ben hala. Ýlk tanýdýðým gün gibi çarpmaktadýr kalbim Dýþarýda daðlarda, bahar kokarken Ýki damla yaþ oluþtu, yine þu kirpiklerimde. .
3 Aðustos 2015 Ahmet Yüksel Þanlý er
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.