Bazen, Bir baþýma, Dolaþýrken þehrin sokaklarýnda, Adýmlarým götürür farkýnda olmadan Kâh bir rýhtým/kâh bir gara.
Bazen, Kalkan bir gemiyle, Ayrýlýr yüreðim de benden. Umutlarým yanar o geminin kazanýnda, Duman olur Ýner perde perde denizin üstüne.
Bazen, Ayrýlan bir otobüsün ardýnda, Yol olur umutlarým, Savrulur sokaklarda karýþýp tozlara. Kuruyan göz pýnarlarýmda iki damla yaþ, Bekler durur hep bu anlarý.
Bazen, Rüzgâra býrakýrým saçlarýmý Ve umutlarýmý. Selam yollarým uzaklardaki sevgiliye. Beklesin beni, Menziline varan her otobüs de, Kim bilir, Ben olmasam da umutlarým ulaþýr diye.
Sosyal Medyada Paylaşın:
niyazi yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.