Eşkıya akşamlar

gün yorgun
uykusuz
kýrgýn kent
akþamdan kalma


morunu kuþanmýþ daðlar
çöküyor üstüme
bütün aðýrlýðýyla


yüzüm safran
dilim Yusuf kuyusu lal
zemheri nefesimde
üþüyor rüzgarlar


ümidin yolunu kesiyor
çýðlýk çýðlýða uçurumlar


hasretim
doludizgin geliyor bana
saðrýsýnda yarasýyla


heybemde baldýran
gün yüzü görmeyen
yamaçlardan koparýlan


kalbi olmayan kayalarý
sarýyor sarmaþýk
beni kuþatýrken
çirkef yalnýzlýk


bir sitem savuruyorum
mor benizli
baþý göðe eren daða
ben sýrrýmý açýp
sýrtýmý verdim sana
sen nergis kokulu sevdamý
nasýl saldýn eþkýya akþamlara…



AA
Sosyal Medyada Paylaşın: