UMUT

Umudum kalmamýþtý
Umut dediniz bana
Eski hayatýný unut dediniz bana
Ne olmuþ yani benim önceden de yoktu ki hayatým
Elleri boþlukta diye üzülmeyin
Benim eskiden de tutmazdý ellerim
Bana el olan aðlar, ben gülerdim
Hala gülerim aðlasam da bilemezsiniz.

Önceleri severiz dediniz ben de bekledim
Anladým ki uzun soluklu deðilmiþ sevginiz de
Hani her þeyi bilirsiniz de
Anlamazdýnýz yalnýzlýðýn o garip sancýsýný
Siz bir yer açmayýn zaten o dolu kalbinizde
Bilemezseniz konuþamamanýn tonlarca acýsýný...

Benim de bilmediklerim vardý elbette
Mesela bilmem nasýldýr annemin yüzü
Ya da babam nasýl severdi beni kim bilir
Okþar mýydý bakýþlarýyla yüreðimin sancýsýný
Gülen bir çocuk görsem gözüm irkilir

Bu sabah kahvaltýda çoðunuz
Ekmeðine reçel sürdü ve çocuðunuz
Þikayet etti dün vitrinde görüp
Almadýðýnýz ayakkabý için sizi eþinize
Ve belki de siz;
Sokakta yürürken
Elinizden kurtularak koþtuðunu anlatýp
Onu þikâyet ettiniz.

Biraz da ben anlatayým
Diyeceðim ama
Benim durum bana kalsa tam bir muamma;
Zaten baþý da sonu da malumunuz

Önce sesiniz geldi
Ve sonra göründü yüzünüz
Ve ardýndan duyuldu dýþarý yürüdüðünüz

Umut dediniz, unut dediniz ve gittiniz...

"Özürlüyüm, özür dilerim "

Sosyal Medyada Paylaşın: