Çocukluğum

Bir kýrýk ezgiydi dudaklarýmda kalan
Bir yarým türkü
Hüzün yanýna gizlenen fütursuzca
Ellerimden kayýp giden dili bir geçmiþti
Çocukluðum

Ýki kelimenin arasýna gizlenmiþti
Acý çýðlýklarýn döküldüðü dilsiz zaman dý
Tutunamadýðým yarýnlardý oysa
Gecenin lacivertiyle savaþan
Güneþe hasret duyan bir kardelendi
Çocukluðum

Bir yaným bahara koþarken
Yaprak döktü diðer yaným
Kaç mevsimi konuk etti
Kaç yolcu uðurladý kokularýný
Ýzlerini býraktýklarý yüreðimden
Konuk edemediðim bir deli martýydý
Çocukluðum

Ayser Bektaþ

Sosyal Medyada Paylaşın: