Kar romantik değildi

Kar romantik deðildi ona
Ve gülümsedi
Geçmiþten arta kalan yarým yamalak
Kýrýntýlarla

Eðdi boynunu sokuldu paltosuna
Sýcacýk sevgisinin kokusuyla
Geçmemiþti hala incecikten süzüldü
Yaþlar gözlerin den olsaydý
Olsaydý yanýnda ellerini tutacak ýsýtacaktý
Yüreðini

Duymayacaktý soðuðun kamçýsýný sýrtýnda
Titremeyecekti kimsesiz dal gibi
Ellerini cebine koydu sýðýndý göçemeyen
Kuþlar gibi bir bankýn kýyýsýna
Kar güzeldi bembeyazdý yar teni gibi
Kar’ýn romantik halini bulamadý
Soðuktu üþüdü uykuya yenik düþtü
Yar kokusu karanfil tadýydý

Uykunun mutluluðunda bulduðu
Mutlu tebessüm kaldý bir bankýn kenarýnda
Sokakta bir eksik yýldýzlarda bir fazlaydý
Kimse bilmedi adýný
Doðdu yoruldu gitti mutluluk ülkesine
Ayser Bektaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: