saatler.. gecenin en kör karanlýðý olmuþ bile. anladým.. uyku yok yine bana bu gece. kalktým zaten.. elimde eskiden kalma bir resim, ikimizin. sana bakýyorum, en çokta gözlerine... bir sigara yaktým, sensizliði çektim nefes nefes içime..
cemal süreya okuyorum ne zamandýr sen seviyorsun diye.. ’hayat kýsa kuþlar uçuyor’demiþ bir þiirinde. benimse uçamayan kuþlarým kaldý yüreðimde. ve hayat, ne uzun nede kýsa. kördüðüm olmuþ sanki içimde..
saatler.. gecenin tam üçünde.. sensizliðin sürgünlerinde, firari düþüncelerim þimdi de. seni nasýl sevdiðimi anlýyorum, bu saatte... ve hayalin çýkýp geliyor yine. birþeyler anlatýyor sanki, duyar gibiyim seni özlüyorum deyiþini.
bende be menekþe..
ama ben sensiz, sen bensiz. ben senle, sen kimle. iþte ben her gece böyle. kimsesiz, biçare....
mart 2008
mehmet çimen
Sosyal Medyada Paylaşın:
umutlarım ve ben Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.