ISLAK KALDIRIM

ISLAK KALDIRIM...


Yine yaðmur yaðmýþ bak, ýslanmýþ kaldýrýmlar
Düþerken gözlerimden gam sapmýþ can bu gece...
Piþmanlýðýn koynunda, uslanmýþ yýldýrýmlar
Zaman yine buluttan nem kapmýþ can bu gece.


Sevda denen kor alev yürekte yanýyorken,
Haydi bir geri dönüp, ’’piþman oldum’’ desene.
Hayalini saklayan sokak yýkanýyorken,
Seninle geleceðe, ’’ düþman oldum’’ desene.


Desene, aþk sözünü bulutlara doldurup
’’Bu yaðmur damlalarý, sevda hatýrasýdýr.’’
Yine ayný telden çal, olmazlarý oldurup
Ölürsem çok geç olur, ölmezsem sýrasýdýr...


Deðil diyorsan eðer; doðrudur, inanýrým
Þu ýslanan cadde de aþkýmýn yalancýsý.
Ýsmini söyler durur, dili tutuk sanýrým
Falcý dudaklarýna düþmüþ, hasret sancýsý.


Doydu yine topraklar doydu bin bir yalana
Tekrar yanar mý bilmem söndü kentin ýþýðý.
Düþtü sarý yapraklar, dallar baktý kalana
Gülünü erken döktü, küsen aþk sarmaþýðý.


Gülleri sen soldurdun bu þehri de sen yaktýn
Avutur...Bu elimden, þarkýlar tutsun artýk.
Hicran denen yarayý madem ki sen býraktýn
Dilindeki o tövbe seni avutsun artýk!


ELÝF KESKÝN KARABULUT.../ ÞÝÝRLERÝN ÞAÝRÝ...
15.07.2014...23:01

Sosyal Medyada Paylaşın: