MUHABBET-İ AŞK

Bir cuma günü düþündüm Ruh-i celil ile!
Yandým da yandým zerre miskali ateþ ile,
Bir kaþýk su yeter`miydi acep nar-ý ateþine.
Varsýn yanan gönül olsun yanmasýn ney-i umume.

Güruh-u malumun bizden sana ulaþmýþ`mýdýr?
Zerre-i miskale bizi, Azze ve Celle yakmýþ`mýdýr?
Süründüren bu günah, malumatýna varmýþ`mýdýr?
Yoksa Cenab-ý Rahim aciz kula yön dönmemiþ`midir.

Sorar bu günah ehli; müstakime ne zaman ulaþýr?
Kendinden olan hatayý mukabili`ne mi yarýþýr?
Ne zaman ki ruha huzur-u muaþere yaklaþýr?
Vurulan aþk-ý muhabbetine mekan`mý yakýþýr!

Derman derman ey büyük alem-i cihan rahimi.
Senden gelir`mi ola ferman, ister sahibini?
Mahþer meydaný üzmez o kullar ola samimi!
Muhabbet-i aþkýnýn bu aciz kuldur talibi.

Ey Rahman, nerededir; bu yaranýn tabibi?
Nereye ulaþ`týrýsýn acep bu günah ehlini?
Katýndan getirir`mi acep senin büyük sevgini?
Malumdur, bilirsin ister bu aciz þevk-i muhabbetini!

Sosyal Medyada Paylaşın: