MANZARA,,,
Saatler, geriye doðru iþliyor,
Ati ve maziyle, kopuk tüm baðlar.
Aðaçlar, böcekler, güller inliyor,
Kurumuþ bahçeler, çöl olmuþ baðlar.
Herkes bir arzunun, düþmüþ peþine,
Bu hýrsýn önüne, engelmi? daðlar.
Yalanlar, doðrular, dönmüþ tersine,
Bu hazin gidiþat, yürekler daðlar.
Tutulmuþ dört yaný, öz vatanýnda,
Sarmýþ bedenini, çelikten aðlar.
Düþünmez baþka þey, aklý canýnda,
Haline, kendinden, baþka kim aðlar.
Zamanýn seyrine, atmýþ kendini,
Acýyla yoðrulmuþ, en güzel çaðlar.
An gelir, gün gelir, yýkar bendini,
Durulmuþ bu sular, yeniden çaðlar
2001
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet turgut atlık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.