Gecenin karanlýðýnda yankýlanan çýðlýk sesleri var ya
Alýp götürür beni çocukluk yýllarýma t
Tüm bedenimin titrediðini hissettiðim öyle bir çýðlýk ki bu...
Gözlerimin önünde canlanýp duruyor o kýz çocuðu
Gecenin sessiz karanlýðýnda yürüyor bir baþýna
Ardýna bakýp bakýp duruyor her sokak baþýnda
Belli ki peþinde var birileri duyulmakta ayak sesleri
Biran duraklýyor kýz çocuðu karanlýk yolun sonu
Kýzýn bir adým ötesi uçurum takýlýr gözleri uçurumun boþluðuna
Çaresiz haykýrýyor sonra!Anne baba öðretmenim neredesiniz
Gelen yanýt sürgülenen kapý sesi sadece,
Düþ mü yoksa gördüklerim duvar dibinde ter içinde bedenim
Düþ mü deðil mi bilemem ama,kýzýn çýðlýklarý kulaklarýmda hala
Ve çocukluk yýllarýmdan kalma paslanmýþ gözyaþlarým damla damla
On üç on dört yaþlarýnda çocuktum daha dün gibi aklýmda
Güvercinlerim vardý evimin çatýsýnda beslediðim çocuk yüreðim
Her gün kanatlarýna takýlýp özgürlüðü paylaþýrdým
Gökyüzünde süzüldükçe onlar o günlerde sevdalandým özgürlüðüme
Sonra bir gün yakalanýverdi uðursuzluk dediler derslerin dediler
Beni özgürlüðümden ettiler ondandýr özgürlüðüme tutsaklýðým
Yine o günlerde, yetmiþ iki yýlýn baharýnda sevdamýn bir yaný
Þafak vaktinde asýlý kaldý !O yüzdendir,
Dört yüz adýmlýk hücremde hayat voltalarý atýþým
Ve yine o yüzden,
Genç yüreklerde þiirlerde sevdamýn eksik yanýný bulup
Duygularýmýn þaha kalkýþý... Kim bilmiyorum ya da kimler
Her gece düþlerime girenler bazen maviliði tükenmiþ bir deniz
Bazen de karanlýðýn ucunda uçurum!Gözlerimin önünde o kýz çocuðu
Býrakýn çocuklarý Özgürlüðü doyasýya doyasýya yaþasýnlar
Döndürmeyelim beyazý karaya ,Býrakýn özgürce uçsunlar
Umut dolu birer güvercindir onlar,Býrakýn özgürlüðü paylaþsýnlar....
Recep Þikar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.