Tükenmez sanýyordum; bittikçe baþa sarar
Ne "âh" vardý hesapta...ne "gözyaþý"...ne "zarar"
Oysa þimdi gün akþam güneþ gözüme firâr...
Bir an uyuyakaldým...avcumdan uçtu ömrüm
Elde mendil, dilde âh; beyhûde geçti ömrüm.
Ne zaman taþ atýlsa gamlý köþkümde cama
Sitemler yüklüyordum her heceme, kelâma
Harfler solgun olsa da güzel okurdum amma
Bahtýmýn kitabýný tersinden açtý ömrüm
Elde mendil, dilde âh; beyhûde geçti ömrüm.
Gülen çehreler gördüm tat aradým dünyada
Ya tarifsiz kâbustu -kan kusturan, rüyâda
Ruhuma onmaz çile, yakan dikendi ya da
Kar kokan kardelendi; zamansýz açtý ömrüm
Elde mendil, dilde âh; beyhûde geçti ömrüm..
Yanýlýp dosta varsam bîçâre...bîtap düþüp
Beklerdim hatýr sorsun dertlerimi bölüþüp...
Sezip hazin hâlimi talihimle gülüþüp
Gölgelere karýþtý, gölgemden kaçtý ömrüm
Elde mendil, dilde âh; beyhûde geçti ömrüm.
Okyanusta gibiyim; gemim harâb, yan yatýk
Liman yakýn olsaydý gezmezdim kaþým çatýk
Bir nebze neþe buldum ona da hüzün katýk...
Kaderin kâsesinden ýzdýrâb içti ömrüm
Elde mendil, dilde âh, beyhûde geçti ömrüm.
Ýrâdem dese dahi "mücadele et, diren!"
Hazandý hüküm süren çoktan kaçmýþtý tren
Yalnýzlýktý ruhumu içten içe kemiren
Hakikatli bir yâre, dosta muhtaçtý ömrüm
Elde mendil, dilde âh; beyhûde geçti ömrüm.
Kaderle kavgamýza deyip "sebeb-i cezâ"
Þerh düþüldü dosyama býrakýlmadý yaza
Bahtýmdý koþup gelen hemen hükmü infâza
Bedeli zâr, affý zor sürgünlük suçtu ömrüm!
Elde mendil, dilde âh; beyhûde geçti ömrüm.
Talan oldu her yaný kalp denen arazimin
Keder dolu kefesi tâkatsiz terazimin
Melül...mahzûn...muzdarip; boynu bükük mâzimin
Yitik düþler peþinde hicretti, göçtü ömrüm
Elde mendil, dilde âh; beyhûde geçti ömrüm.
Bugün hergünkü gibi kalamadýysam metin
Bilin ki çok doluyum imtihaným pek çetin
Çöktü yine üstüme garipliði gurbetin...
Nasibime hep hüzün, süzen süzgeçti ömrüm
Elde mendil, dilde âh, beyhûde geçti ömrüm.
***
Yitik düþler peþinde, hicretti, göçtü ömrüm
Elde mendil, dilde âh; beyhûde geçti ömrüm...
Mecit AKTÜRK
Berlin, 02.02.2016