MERAMIM OLMAZ

MERAMIM OLMAZ
Gözlerinde cenneti taþýyan güzel.
Sana ulanmak için geç kalan ömrüme,
Yalnýzlýk ekmek için, erken deðil mi þimdi ?
Bilmezmisin ? sen gülmeden gün aymaz yüzüme,
Ve dahi bilmezmisin ? Senin vuslatsýz firakýný,
En iyi ben çekerim..Ve sen bana geldikçe,
Acizan olurum, bir türlü gelemem kendime …
Yine de yakýnýp, gocunmam,na müsait halimden,
Yýrtarým târ’ýný gecelerin, çekinmem ahvalinden.
Gerekirse daðlarca susarým,nehirlerce coþarým.
Mevlana’nýn raksýndaki giz’i görüp,
Ney’in de bir çift yürek olurum Neyzen’in
Kamersiz gecelerde, bulut yüklü,
Bedensiz bu aþký… vurdurum kelam’ýna,
Toprak altý sararmýþ duygularýmý,
Sýrf sen orda nefes alýyorsun diye,
Abýl hislerimi düþürürüm aymaz þar’ýna…
Huzur ile hüzün arasýnda boðulan,
Yüreðime basarým nemli aðýtlarýmý,
Adavet beslemem katiyyen.
Suskun avazlarýna iliklerim kendimi,
Yetmez ise; ah’larýma kelamým…
Kalýrým tek baþýma, olmaz kimseye meramým..!
M.Güneþ

Sosyal Medyada Paylaşın: