Hüzün Salkımlarım

Hazaný bekler gibiydi yüreðim
Filizleri yeþermeden kuruttu
Kökleri nazýr baðlarken,
Topraðý kurak mý kuraktý
Dallarýn uçlarýnda ise
Eðildi hüzün salkýmlarým


Gecenin karanlýðý çöktü üzerine
Yýldýzsýz perdesini gererek
Umut ýþýklarý söndü tek tek
Kalbim uyamazken düzenine
Çýrpýndý kuþlar gibi kafesinde
Eðrildi hüzün salkýmlarým


Çaresizlik can yakýyordu !
Bütün bedenim sýzlarken
Sancýsý derinken köþesinde
Kalbe damla damla sýzýyordu !
Devrildi hüzün salkýmlarým


Çýkmazýn içinde cebelleþirken,
Uyumsuzdu çeliþkiler
Anlamlar manalarý yitirirken
Sorumsuz alakasýný gösterip
Uzaðýmdan bakýyordu sinsice
Evrildi hüzün salkýmlarým



Nesrin Önem Demir
02 02 2016
Sosyal Medyada Paylaşın: