Bütün keþkeleri tükettim içimde Ne anýlar kaldý, nede teselli edecek bir söz dilimde. Giden gitti çoktan, kalan sessiz ve çaresiz. Umutlar kayýp, yorgun ve kimsesiz. Gidenler yeni hayatlara yelken açarken Senin yalnýzlýk rýhtýmýndaki sandalýn çoktan alabora olmuþtur karanlýk, dipsiz sularda.
Bir son ver artýk, biraz dur de Bu kadar sevmeler niye? Neden bu kahredisler? Sevdanýn peþinde sürükleniþler? Yaþayabilirsin sende, yetersin kendine artarsýn bile. Tutsak degilsin ki bir alçalýp bir yükselen medcezir sevgilere...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüzün Yanığı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.