ÜÞÜYORUM... Bu yokluk içinde üþüyorum, Her gün daha fazla üþüyorum Eksikliði tüm benliðimi sarýyor Ve yorgandan çýkamýyorum Fakat bu eksiklik beni ýsýtmýyor Ruhum üþüyor, içim acýyor Ama çare bulamýyorum Sadece alýþmaya çalýþýyorum Alýþamýyorum .... Sadece acýlarla kývranýrken Buluyorum kendimi Çaresizim ne yöne gideceðimi Bilmiyorum... Bir anda bir kuyunun Dibine düþmekten deðil Çýkamamak duygusuyla Baþa çýkamýyorum Ve acýlarla büyütüyorum kendimi Zamanla.... Kývranarak da olsa...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Koyukahvesair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.