GEL, GEÇ KALMADAN!

Geziyorum en son gezdiðimiz o yerde.
Belki bir iz bulurum diye, kaybolan sende!
Bir daha, bir daha dolaþýyorum ayný çizgide!
Lakin senden bir iz yok, gene meçhulde.

Unutamýyorum senin en son gülüþünü.
Giderken anlam veremediðim o sözünü!
Nereden bilebilirdim ki; ayrýlýðýn yönünü.
Meðerse o bir veda gülüþüymüþ, geç kaldým.

Gel, sabah esen sam yeli gibi yeniden!
Gel, denizden kopan lodosa mütemadiyen!
Yolun geçsin bir daha bu garip haneden.
Gel, geç kalmadan gel, bu mecnun ölmeden!

Gel, aciz muhtaçlýðýmý hissettirmeden!
Yeterki gel`de sebep beyan etme sen,
Aðacýmýzda ki son yaprak düþmeden.
Her zaman`ki yerdeyim gel, geç kalmadan!


Sosyal Medyada Paylaşın: