Yine bir dert yýðýnýyla açtým gözlerimi Bitmez tükenmez, terbiye edilmez Sonu gelmez dertlerle... Ne hayal býrakýr onlar, Ne bir umut... Ýçindeki acýya raðmen sükuta bürünürsün Lakin içinde bir fýrtýna vardýr Ne anlatabilirsin, ne anlayabilirler... Ellerini açarsýn Mevlaya Çünkü tek sýðýnaðýndýr Ýlahi... Gözlerini kapatýrsýn yaþlara raðmen Aðlayarak yalvarýrsýn Rabb’e Bir tek o duyar sesini Bir tek o bilir aklýný kurcalayan derdini Sonra bir huzurdur kaplar tüm vücudunu Gözlerin aralanýr, bambaþka bakarsýn dünyaya... Ne bir dert kalýr o an, ne bir tasa Ruhun yeniden doðmuþtur sanki Bir bebek misali dertsiz hissedersin Dertsiz ve günahsýz... Evet, dertsiz ve günahsýz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
MaviMelek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.