Yol uzun, ufuk çok uzakta belki, Ya da hiç ulaþýlmaz, dokunulmaz uzatsan elleri. Sabýr! Sabýr! diyor içimdeki bir nida, Durduruyor gönlümde çaðlayan selleri --- Çöller çýkar karþýna kimi zaman, Susuz, uykusuz ahvalin heyelan. Gördüðün bir seraptýr belki rehberin, Aslýnda gaibtir yanýlmýþtýr gözlerin. --- Bazen bir gül bahçesine düþer yolun, Kokusunu çekersin içine uzun, uzun. O an bir dikendir batýverir tenine, Yaþayamadan sonlanýr sonsuz dediðin huzurun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
MaviMelek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.