ÇAY/DAN ARTA KALAN

Bir kaç bardak çay doldurursun umutla bardaða
Soður oda acýmasýzca dem almadan ardý ardýna
Sonra boþ verirsin vefasýzca boþalan soluna
Olmuþuna, olacaðýna ve dahasýna...

Ýlki ýsýtýr içini, tazeler düþlerini
Hadi derken gözlerin
Diðeri soðutur rengini
Kaçýrýr kalan son damlada,
Hiç tamamlanmayan keyfini...

Birde çay deyip geçerler ya hani
Ýþte o son bardak bitirir
Bütün þevkini, özlemini
Beklediklerini...

Dalarsýn yudum yudum en onulmaz diplere
Hiç dönmemek istercesine kendine
Mânâlý tebessüme dönüþmüþ çaylý çaysýz düþlerle...

Alýþýr artýk kalbin rüyalarýn unutuluþuna
Diner çocukluktan kalma bütün heveslerin
Olmak adýdýr iþte, adýdýr
Hadsizlikleri hoþ görmenin…

Kimisi kahve içer, kýrk yýla fal açar
Kimisi yalýnlýk der, mütevazýlýði arar,
Çay acýr, köz söner, akýl kaçar,
Kalpse sadece ecele sus(ar)ar…

Takvim okunmamýþ dalýna aðlarken,
Bütün efkârlar gece yaðar
Uyku umuda yatar,
Bir nefes bahþedilmiþse sabaha,
Hikâye yeniden baþlar
Beyhude siyah bir çayla hayata...


Alýþýr artýk kalbin rüyalarýn unutuluþuna
Susar çocukluktan kalma bütün heveslerin,
Olmak adýdýr iþte, adýdýr
Hadsizlikleri hoþ görmenin…

Zehra Asuman
Sosyal Medyada Paylaşın: