Yenilensin Ruhum

Dinmiyor öfkeleri bu zifiri gecelerin
Pamuk ipliðiyle baðlýyken umutlar
Saklanýr köþe bucak karanlýðýna
Gölgeledikçe huzursuz bahtýnda
Þimdi sadece hayalken mutluluklar


Dünya çarkýn ucunda döndürürken
Katlanabilir misin diye sormadan
Ýçlenirken ruhun farkýna bile varmaz
Bakmazken yüzüme gözün ucuyla


Kaderin cilvesiydi bu sýnayan
Tartar gibiydi terazisiyle
Aðýr yükünü taþýttý omzuma
Ýki büklüm kamburdu beli
Dizlerinin dermanýný kesti
Anladým ki bu sadece testti


Nereye gidiyordu bu yolun sonu
Ýþkenceye dönerken bedeninde
Darmadaðýn viraneye çevirdikçe
Daha yaþatmadý fukara gönlünü
Yaprak arasýnda kuruttu goncayken


Doð güneþ tüm ferin deðsin derinliðe
Isýt buz kesen bu kalbimin kafesini
Güçsüz býrakma, ver yine öz güvenimi
Baðýþla mucizeni dirilsin yaþayan ölü
Taþýrt akan sularý, doldursun kurak gölü
Yenilensin ruhum, yeniden kur düzenimi


Nesrin Önem Demir
27 01 2016
Sosyal Medyada Paylaşın: