UYKU TUTMAZ GÖZLERİMİ....ŞİİR&YORUM Bülent ARI

UYKU TUTMAZ GÖZLERÝMÝ...

Günlerdir uyku mu beni tutmaz,
yoksa ben mi uykuyu tutmam bilemem
Kömür gözler almýþ baþýný gitmiþ,
dað, ova, bayýr gezerim de göremem
Gözlerim deðil, yüreðimin ta baþý aðlar,
o güler ama ben gülemem
Söyleyin dostlar, dertsiz insan var da
ben mi derdimi kimseye diyemem

Hey deli gönül, ey deli divane gönül
sen hiç uslanmaz mýsýn?
Göðsüne kar yaðar, baþýna vurur aklar
yine de usanmaz mýsýn?
Sevda bir denizse aþk da bir ummandýr
girip de ýslanmaz mýsýn?
Ýçip aþk þarabýndan sabaha kadar
þafak sökende ayýlmaz mýsýn?...

Sadece ben sevdim deme bir de sevil
ne olacak o zaman gör gardaþ
Tek senin sevmenle olmuyor aþk
ten tene deðmeden olmaktýr arkadaþ
Sýrrýný sýdkýný tutmayý bilenle
korkma, ölene kadar ol aþkdaþ
Yol, yordam, yazý, yazgý bilmeyenle
asla yola çýkma, olma yoldaþ...

Bu alemde aþksýz, sevgisiz bir insan var mý
baðýþlayýn, merakýmdandýr
Suret-i insan görünüp de insaný katleden
gerçekten insan mýdýr?
Bu kainatýn mihenk taþý insan,
insanýn da mihenk taþý saf aþktýr
Aþksýz insan meyvesiz aðaca benzer
sanki odundan farký var mýdýr...

30.01.2016
Bülent ARI/GAZÝANTEP
Sosyal Medyada Paylaşın: