Sevseydin, gönül sevmez miydi seni can pahasýna. Gözlerime bakman yeter, gerek yoktu dahasýna. Dünyayý deðiþtirmezdim, bir çift gözün karasýna. Mecnun kavuþacaktý iþte, o vakit Leyla’sýna.
Sevseydin, gönül hiç düþünmezdi bana alem ne der. Umut dediðin nedir ki, bir teþekkür dahi yeter. Sessizliðin, bu yüreðe emin ol ölümden beter. Hayalin her saniye, aralýksýz gözümde tüter.
Sevseydin, döndürmez miydi bu can dünyayý tersine. Bilemem kaç pare oldu, sevdi seveli bu sine. Soruyorlar aklýn yok mu, vuruldun onun nesine. Bin caným da olsa, kurbandýr onun tek nefesine.
Yazan: Eza - Berkefti
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eza Berkefti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.