SAAT ÜÇ`LERİ
Gece elim bir acý ile uyandým sol tarafýmda!
Birde baktým ters dönmüþüm yataðýmda.
Korkularým hesapsýz en zor yanýk cenap`ta.
Saatime baktým üçte idi, en acý vakitte
Yanýktý ömrüm kýsacýk; sevmezdim o vakitleri.
Düðümlenirdi gýrtlaðýma geçiremezdim heceleri.
Hýrçýnlaþýrdým ben; bürülüp oynardým öksüzleri.
Sevmezdim o saati;üçü, geceleri gündüzleri.
Kâbuslar görürdüm kâh uyanýk kâh uyurken
Kaynar sular dökülürdü en yukarýdan tepeden!
Sýðmazdý içime,kopardým fazla gelirdi beden.
Alýþamamýþtým ben saat üçe, geriden eskiden.
Uðursuz bir vakitti bende günün o kara saati!
Kendimi saklamaya çalýþýrdým sevmezdim o vakti.
Hep hatýrlardým o an seni nasýl kaybettiðimi!
Ýleri alýrdým vakit üç olunca kolumdaki saatimi!
Bir haykýrýþ alýrdý beni tutamazdým kendimi.
Aklýma aniden gelirdi unutamadýðým sevgimi.
Sýzlardý o anlar hatýrlardým sana olan özlemi.
Hiç sevemedim sensiz saatlerde o vakitleri.
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUSTAFA KOÇYİĞİT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.