ÜÞÜYORUM... Bu yokluk üþütüyor beni Her geçen gün artýyor üþümem Eksikliði tüm benliðimi sarýyor Ve yorgandan çýkamýyorum Fakat ýsýnamýyorum da; Isýtamýyorum yüreðimi Ruhum üþüyor, içim acýyor Sadece; Ama çare bulamýyorum. Sadece alýþmaya çalýþýyorum Alýþamýyorum; Acýlar içinde kývranýrken Buluyorum kendimi, Çaresizim ne yöne gideceðimi Dahi bilmiyorum Bir anda bir kuyunun dibine Ýnmekten deðilde Çýkamamaktan korkuyorum. Zaman çok acýmasýz Sadece susuyorum Ve içimdeki acýlarla Büyütüyorum kendimi Kývranarak da olsa....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Koyukahvesair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.