Uykusunda vurulan kuşlar

Aðýrdýr yaþamak havadan sudan
hele uyku o penceresidir varlýðýn o yok mu
rüyalarda kanatlý kuþlar kanatsýz kuþlar
annem var annem nasýl uyumam

içimde içinden ayrýlanlarýn
kopartýlan kirpiklerini topluyorum þu an
ne yapsam gitmiyorsunuz üstelik
dizleriniz kan içinde çocuklar

avuçlarým yoksul ülkeler gibi sýmsýký
anlayamadýðým bir lisanla uçuyorsunuz
konuþalým bu mevzuyu sabaha kadar
ayrýlýktan ölümden ve aþktan baþka ne var

ne var ki yanýndan geçen insanlarýn
tekmelediði köpekler gibi ürktüm hayattan
çünkü baþýmý uzattýðým her el
daðýtarak intikam alýyordu saçlarýmdan

kýrýlan kürek kemiðimin acýsýndan
bir sala vakti avuçlarýna koyduðum hüzünden
ne olur ayrýlanlardan olma kavuþanlardan ol
kalbi geniþlerden ol yüzü uçuþanlardan

vakitsiz gitmiþ olabilirsin neyleyim
o en güzel vakitlerde gelenlerden haber ver
kalbimin baþýnda bekliyorum kabrini
göðe doðru bakan bir servi gibi

gidin ve yeniden kurun dünyanýzý
bozulan yuvalarýnýzýn kuþlarýný sevin usul usul
belki belki de çok derin bir yaranýn
acýsýna bakarken solmuþtur benizleri






Sosyal Medyada Paylaşın: