Her geçen gün Bir þeyler eksiliyor yaþamdan Aðýr çekimde ilerlerken sen Hiç bir þeyden habersizce... Kýrýlan her bir saç teli Geçen günleri Anýmsatýyor düþlerinde Kaldýrýmda sen yürürken. Zaman sabun misali Elinden kayýp gidiyor Usulca ... Hayat çok kýsa Ve bu kýsa zamana Bir ömrü sýðdýrmak çok zor.. Hayallerin, umutlarýn, geleceðin Hepsi senden birer parça taþýyorlar Aslýnda... Sen aðýr çekim yürürken Kimsesiz sokaklarda Sesin sessizliðe bürünüyor Kimse duymuyor feryat eden sesini Þu kýsacýk hayatta... Her geçen gün birer parçan kayýp gidiyor Zamanýn ellerinden, Usulca , Ve bir gün bir sela okunuyor bir camide Ve bir bakmýþsýn ki Senin ÝÇÝN OKUNUYOR Meðerse; Sesini duyuramadan gidivermiþsin bu dünyadan!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Koyukahvesair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.