sahranýn özlenen vahasýnda düþüyorum aklýna
say ki,
çatlayan dudaklarýma kadar kurumuþ kuraklýðým var
ve bir yaným yitik
sen yaþama tutunan diðer yarýma yarýný yamýyorsun
iliklerime kadar bir yaðmur olup yaðýyorsun
senle ýslanýyor yüreðim,
biliyorum…
güneþin kavurucu sýcaklýðýný gölgeleyen bulutun serinliðinde
seviyorsun beni…
emanet düþüncelerle düþüyorum düþlerine
ve emanet cümleler asýyorum fesleðen kokulu uykularýna
iki týk týk la, küt küt atan kalbimi dövüyorsun
canhýraþ sancýlarla içimden geçerken
dolu dolu gözlerinden dökülen yaþlarda ýslatýp,
solumdan saplanýrcasýna usulca sokuluyorsun...
tam bitti derken! ! !
Sen ve yüreðim…
diðeri olmadan hayatýn anlamsýzlýðýnda yiten iki tezat!
hangi barýþ elçisi bulabilir,
hangi fitneci dil bozar aramýzý
hangi yana baksam damýyorsun damarlarýmdan
heybeme sevdasýný astýðým sevdam
hýrçýnlýðým bir yana
bilmelisin,
þiirimin dökülen her dizesinde sana nasýl daðýldýðýmý! ...
Þükrü AKTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.