Gölgem Kalır Geriye

Þimdi o volta attýðým kuytu köþeler,
Gecedir en hazin soðuk bekleyiþler
Çýldýrýr ruh ayrýlmaz bedenden
Yine tanýmaz beni o gölgeler..

Yabancýsýyým bilinmez bir sýr kovalar benliðimi,
Akýl almaz hünerlerim var
Karanlýða doðru yol almýþ gitmekteyim
Bir bilgeyim aslýnda gölgem kalýr geriye..

Saplanýrým yere þehrin yanan ýþýklarýnda,
Savrulurum o sensiz volta attýðým sokaklarda
Eþgalim bilinmez boþ þarjör taþýrým yüreðimde
Adýmlarým hýzlý ben yetiþemem gölgelere..

Karmaþýk bir labirent içindeyim,
Dilimden dökülüyor naðmeler
Notasý belirsiz ezgiler içinde
Ýzim kalýr o gölgelere..

Yalnýz kalýrým akrep ile yelkovan arasýnda,
Yine gece tenhalaþýr sokaklar
Kan pýhtýlaþýr belki içim ölüm kokar
Bir nefeslik gölgem kalýr geriye...

Osman Bulut


Sosyal Medyada Paylaşın: