AY YÜZLÜ…
Acý dolu bedenim,ýzdýraplý gönlüm var
Sebebisin Ay Yüzlü,bir damlacýk caným var
Ne olacak sonum,düþünürüm kara kara
Elbet bir gün gireceðiz kara topraklara
Anlamýyorsun Ay Yüzlü,sensiz kalan þu halimi
Deli gönlüm neylesin,yalnýz yaþatan zalimi
Duymuyorsun feryadýmý,sokuyorsun beni dara
Elbet bir gün gireceðiz kara topraklara
Haketmediðim davranýþlarýnla,çektirdiðin zulümdür
Bu zulmün sonu Ay Yüzlü,varlýðýma ölümdür
Hayallerimi yýktýn…düþ sen de yataklara
Elbet bir gün gireceðiz kara topraklara
Gözlerinden yaþlar dökülsün harýl harýl
Beyaz gelinlik yerine,kanlý kefene sarýl
Ýster bana beddua et,istersen darýl
Elbet bir gün gireceðiz kara topraklara...T.Ç
Sosyal Medyada Paylaşın:
tuğrul çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.