Geç kaldýðým ne varsa
Ve erken geldiðim her neresi ise
Daha çok bulamadým kendimi
Öldüm öldüm dirildim herkimse gibi
Koynunda uyudum gecenin
Omuzlarýna çýktým sabahlarýn
Bahçesinde oynadým yalnýzlýðýn
Aristokrat güneþine türkülendim
Rüzgarýna direndim
Çiçekleriyle öpüþtüm koklaþtým
Manzaranýn münasip yerlerinde
Ben de varým diye efelenip kostaklandým
Dahasý olmalýyým diye hayýflandým
Sonra baktým ki insanlýða
Tanrý lardan bir orman olmuþ yeryüzü
Gökyüzü gadablanmýþ
Ben inmek istedim bir çok kez
Ýndim hatta
Sonra bir sebeple bindim tekrar
Allaha inanýp
Hiçbirþeyin tanrýsý olmamak adýna
Yörüngede kalmak istedim
Fýrtýna tuttu beni
Bir aþktan aldý
Bir tamaha savurdu
Bir hüzne yurt kýldý gönlümü
Bin derdi bayrak açtý
Hep kendimi arattý
Buldurdukça eskitti
Azalttý yýprattý
Eðdi büktü vazgeçti bir köþeye fýrlattý
Yenisine baktý
Namlusuna sürdüðü mermi tazeliðince
Makbul kýldý