Eskiden tosun gibiydin, Þimdi ise sen,sanki taþ olmuþsun, Resmen Allah seni taþ etmiþ. Söyle, Sýnavlarýn stresinden mi ? Yoksa aç mý kalýyorsun ? Seni tanýrdým, Sulu veya kuru diye, Yemek ve tatlý ayýrmazdýn, Nasýl oldu da? Midene resti çektin, Yemek yemeden, Onca zaman dayandýn, Kýz, Allah senin canýný almasýn.
Sakarya deniz havasý, Yüzündeki güzelliðe güzellik katmýþ. Tiflisin umursamaz rüzgarý, Geç tanýmýþ seni,biraz mahrum kalmýþ. Evcil minik kuþlarýn, Senden ayrý hiç kanatlanamamýþ, Yolunu beklemiþler, En hafif güneþ parlaklýðýnda, Bahar gelmiþ diye aldanmamýþlar.
Ýlk bahar mevsimi resmen sana özendi, Yýllarca hep seni taklit etti, Üzerine ne giyse yakýþýyor, Yani þekerim,týpký senin gibi. Seni bildim bileli azat ettin egolarýný, Her kulvarda çatlattýn seni kýskananlarý, Kanuni bilseydi sen varsýn, Emin ol Hürrem’e bu kadar baðlanmazdý, Sen varken,yok ki alemin baþka sultaný.
Þekerim bu sana rap’imin son satýrlarý, Seni yazmak için uyutmadým kalem uçlarýmý, Dilimin ucuna bir ince ip baðladým, Sözcüklerim þiirime dökül veri, Onlarý karþýladým, Sonuçta seni anlattým, Ýzzeti ikramda kusur yapamazdým.
Vagif Seyyah Hüseynov
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vagif Seyyah Hüseynov Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.