Ve
Hayat Okulu…
.
Bir olsa da dil, ýrk, ya da din-iman…
Farklýlýk taþýr her kompartýman…
Görürsün yakýndan baktýðýn zaman,
Herkes ayrý renkli, ayrý kokulu,
Bunu söyler bana, hayat okulu…
.
Bakacak olursan sadece lafa,
Sahip çýkmaz kimse hile-hilafa…
Farklý bir ilhamla dolu her kafa,
Bazen puþtluk, bazen dostluk sokulu,
Bunu söyler bana, hayat okulu…
.
Uzaktan gülerek bakan gözü geç…
Aðýzdan yeminle çýkan sözü geç…
Sevinçle, güvenle çakan yüzü geç,
Yaptýðýyla tartmak gerek o kulu,
Bunu söyler bana, hayat okulu…
.
Belki alýnlarda yazý deðiþik…
Herkesin duruþu, tezi deðiþik…
Velhasýl herkesin bezi deðiþik,
Kimi nefret, kimi þefkat dokulu,
Bunu söyler bana, hayat okulu…
.
Bir olur giderken, köle, efendi,
Sürmez ebediyen paranýn fendi…
Çok gördüm, son servet yensiz kefendi,
Fani dünya zaten kime tapulu,
Bunu söyler bana, hayat okulu…
.
Bir yürekte sevgi, saygý olmalý,
Sevmek sevinç, kýrmak kaygý olmalý…
Sevgi erdemli bir duygu olmalý,
Sevmeyen pek cüce, seven çok ulu,
Bunu söyler bana, hayat okulu…
.
Varlýklý, zavallý, bahtiyar, yaslý…
Ýnsanca yaþamak, hayatýn aslý…
Hakikat olunca duruþma faslý,
Kurtarmaz kimseyi parasý, pulu,
Bunu söyler bana, hayat okulu…
.
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.