SONSUZCA
Günün her anýnda birini düþünürsün ya
Bir de gülen yüzünü
Aþkla parlayan derin gözlerini,
Dudaklarýndan dökülen,
Her hecesini ezberlediðin sözlerini
En kalbime yazdým onu sonsuzca
Ömrümün her anýna doyumsuzca
Bir daðýn tepesine çýkarsýn ya
O mis kokuyu içine çekersin ya sen de
Canýnýn ta içinden,
Canýmýn içine çekerim seni bende
Hasretle, özlemle sevmek, aþýk olmak ayýp mý?
Ben aþka ve sevgiye atan kalbimle gurur duyuyorum
Seninle karanlýðým aydýnlanýrken hayatýma
Son verirken umutlarýma, yolumdan döndürdüðüne
Bir yalandan beni gerçeðe götürdüðün için ve
Ruhum da, gözlerimde bedenimde her hücremde
Görmesem de seni sen yaþayacaksýn
seven bir insan ne daha ne ister ki
Benim sesine, gözlerine, gülüþüne ihtiyacým var sadece
Ne var ki sen
Ah sen; benden selamýný da esirger oldun
olsun ben seni ve aþkýný, güzel yüzünü hatta
Göz kapaklarýmýn altýnda saklayacaðým
Güzel insan, özel insan yüreðindeki tek saklým
Sana olan sevgim sonsuzca...
Ferihe Erhen
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.