Ben insan delisiyim
Umut yolcusu
Yüreðime sevgiden çiçekler ekeceðim
Kuruyan yüreklere yaðmur, sel olacaðým
Sanmayýn ki hayalimden vazgeçerim
Korkutup ürkütemezsiniz
Yýldýrmaz zorluklar beni
Hazýr olacaðým her daim güneþ olmaya
Kimsesizlerin üzerine doðmaya
Dedim ya beni korkutamazsýnýz
Umutlarýn tükendiði yerde umut
Düþkünlere kol kanat olacaðým
Ölümüne ve caným pahasýna
Mazlumlara kucak açacaðým
Umutsuzluða giden yolculuða
Rüzgarlar savuracak
Bir bir umutlarý yýkanlarýn karþýsýnda olacaðým
Dedim ya beni korkutamazsýnýz
Beni sevgi yolundan ayýramazsýnýz
Ömrüm yetmese de
Sevgiye ve dürüstlüðe inanlarýn
Yüreðinde yaþayacaðým
Ben bir Ýnsan delisiyim
…
Ben onlarýn kolu kanadý olacaðým
Bazen güneþ, bazen bulut gibi
Daðlarýn arkasýna saklanan gözyaþým gibi
Ellerimden kayýp giden yaþanmýþlýklar gibi
Gecenin karanlýðýna vurdum yüreðimi
Daðlarda beslenen çiçekler gibi
Ben yeþerdikçe ölümsüzleþmek isterim
Saðanak yaðmurla bulutlarýn arasýndan
Kayýp giderim
Ben umut yolcusuyum
Ýnsan delisi
Ey çözümsüz garip geleceðim
FERÝHE ERHEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.