Nasýlda kalabalýk gelmiþlerdi Renk renk kokularýný saçarak Almýþlardý çiçekçinin vitrininde yerlerini Al benileriyle salýnýyorlardý…
Gün geçtikçe vitrinde azaldý Her gün biri eksiliyordu Gelip geçtikçe gözüm takýlýyor Kokularýyla beni çekiyorlardý…
Üç gün önce sadece ikisi kalmýþtý Mavi-mor olan eðilmiþti pembenin üstüne Kokusunu içine çekip sahiplenerek Kötülüklerden koruyup kollar gibi…
Üç gün, üç koca gün Týkadým kulaklarýmý, Kör ettim gözlerimi Çekmedim içime kokularýný Son gün Artýk çýðlýk çýðlýða baðýrýyorlardý Gelemezdim görmemezlikten Kokularýný doldurdular genzime Çiçekler konuþur mu demeyin Konuþtular benimle iþte…
‘’Ayýrmasýn kimse bizi birbirimizden Sen ol sahibimiz Sevdamýza sahip çýk.’’
Diyorlardý…
Hangi can dayanýrdý ki bu feryada? Nasýl saðýr olur kulaklar bu aþka? Çiçekçiyle girdim yaman bir pazarlýða Çiçekçi mi, ben mi kazandýk? Bilemem ama Galip gelen iki âþýk sümbüllerdi Aldýlar masamda ve yüreðimdeki en güzel yeri…
Mavi-mor olan sen Pembe olan bendim Sümbüllerin sevdasý Aþkýmýzýn si mgesiydi Senin beni, Benim seni sevdiðim kadar Yüreðim onlarýn aþkýný da çok sevdi Çünkü onlar bizdi…