EN SEVGİLİYE
Sýðdýramam içime bir türlü, sevdan büyük sinem dar,
Okþamaz olsun saçýmý, senden gayrý esen bir rüzgar,
Kýrýðým döküðüm bilesin, kýymetsiz eski vazolar kadar,
Bir tebessüm et Ey Yar! onmaz baþka türlü bu hasar.
Topladým tüm hasadýmý, üstelik hem varýmý yoðumu
Ayýrmadým kendime tek parça, sana koydum çoðunu,
Kapý eþiðinde olsun aðýrla, cevapsýz koyma bu sorumu
Gönlünde ufacýkta olsa, bir yer de benim için dolumu?
Layýk deðilim isteyemem, gözüm bir kez baksýn yüzüme,
Sýký sýkýya çek perdeni, gölgeni görsem dönerim deliye,
Þaþar kalýr aklým, ben nasýl mukayyet olurum ki fikrime,
Görsem seni ey yar! Bir an hayalimde yahut düþümde.
Ýstemem baþka lütuf, selamýma desen bir ’aleyküm selam’
Vallahi þu dermansýz gönlüme baþka yerde teselli aramam.
Meyletmem kimselere, dünyalarý serseler dönüp bakamam,
Çekilir tüm kelimeler dilimden, edemem ki en ufak kelam.
Anmasam adýný, getirmesem hatýrýma günde yüz bin kere,
Ancak seni andýkça su serpilir, baðrýmda harlanan þu köze,
Taþ olsa eritir alýp koysam yüreðime, özleminden bir katre,
Kan oturur gözlerime; beklemek, özlemek, hasret ne kelime.
Yaðar üstüme karanlýk, ses gelmez ne güneþ ne de aydan,
Bir küçücük pencere aç, göz gözü görmez oldu dumandan,
Beni bilmesen de olur, haberdar ol yeter sýzlayan yaramdan,
Bir incecik ip gönder, çýkýp kurtulayým þu dipsiz kuyulardan,
Ah! eder sýzlanýrým, düþerim kederimden ateþli bir hummaya
Avuçlarýn çare dolu, lüzum yok kimselerden medet ummaya,
Kapatsam þu yorgun gözlerimi, bir kerecik gelsen rüyama,
Bu dâhi yeter ey sevgili! hem ahiretime hem bu dünyama.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.