Kırıntı

Bölük pörçük kareler
içi dolmayan hayaller
seni kuþanmýþ gece


Kýrýk dökük bir iki aný
yaþanmýþ bir kaç kýrýntý
avuçlarýmdan kayýp giden bir ömür


Hayat hep mücadele
aynýlýk hiçliðe dönüþür sadece


Hangi hengamenin tutsaðý
senin o bahar dallarýndan bozma gül kurusu rengin


Hangi yapraðýn ne yöne uçuþur
sen bir muammasýn
bilmediðim
bir adým önde olduðun


Bende kiþiler baþka baþka
söz ayný söz
böyle zamansýz
hangi bela bulur beni



Dön desem
güvenilmez limanlarým
ben bile kaçarým kendimden

nasýl derim


Böylesi geceler tekinsizdir insan
sabahý bekle


Biliyorum þiirlerimin yollarýný gözleyen
endamýyla geceyi yaran
kaçýncý baharýndan uyanýp
kurduðun gelecek tasarýlarýnda ben yokum


Sabaha çýkmasam kulaðýmýn çýnlamalarýna
son anýnmda hatýrladýðým
ne kar beyazý düþ
ne gülüþ


Bilmem kaçýncý þiirimde kurguladýðým bir geleceði yaþýyorum


ben þimdi böyle dostsuz yarsýz
sonsuzluða uzanan bir yolum


Sessizliðe gömülür içim dýþým
þimdi soruyorumda hangi içe eðilip baktým




Sosyal Medyada Paylaşın: