BEN OLAMAM
Ben olamam bu dert deryasýnda boðulan.
Sonbahar yapraðý gibi yurtsuz savrulan.
Kýsmet deyip sürekli beklememe raðmen.
Ben olamam yine yitik tarafta olan.
Hiç mi þans gülmez bu aciz garipten yana.
Ýsyan ediyorum her dem kaybeden cana.
Bu sefer o da seviyor þimdi diyorken.
Yalnýzlýk düþüyor senden geriye bana.
Ya seçilen yanlýþtý ya da seçen kiþi.
Gönül yok sayamaz belli olmaz ki iþi.
Belki de hata gönle sev diyen aptalda.
Yoksa neden yaþasýn hep terk ediliþi.
Can hep hayýrlýsý dedi arayýp durdu.
Bulurum ümidiyle ne hayaller kurdu.
Önce, deðeri yere ve göðe sýðmazken.
Ben olamam belli olmayan yeri yurdu.
Ben olamam kurtlar sofrasýna konulan.
Mutsuzluðu eliyle koymuþ gibi bulan.
Belki mesut olmak kýsmetim deðil ama.
Ben olamam mayasý acýyla yoðrulan.
Yazan: Eza - Berkefti
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.