Sustum... Yıllarca sustum... Koca bir kenti susturdu ihanetin Bana bir daha kendimden sonra kimseye güvenmemem gerektiğini hatırlattın Kalemim konuşmasın diye i mgelerden, şiirlerden kaçtım ben Ama mutluluğunuzdan kaçamadım Hani şu temelini benim acılarımdan inşa ettiğiniz mutluluk...(Allah sabredenlerle beraberdir)
Sık sık hatırladığım bir başka şey Onu sevdiğin... Ben bunu her gün o kızdan bile çok hatırladım Yıllarca bu ihanetin bedelini ödemeni bekledim Aşkı yasakladım kendime neler ettim Siz sahte aşklar peydahlarken Ben kendimi sık sık sizi düşünürken yakaladım(Aciz hissediyorum)
Ben varken ona aşık olan sendin(belki ilk başta heves) Beni bile bile bu oyuna giren de küçük sevgilin(ikiniz de tehlikelisiniz birbirinize güvenmeyin) Beni aşka (sana ve senden sonrakilere küstüren) de sizdiniz. Aşk’a küsmek hayata küsmek gibi bir şey, Dilerim ki hayat size küssün... (Kimse yaşattığını yaşamadan ölmez!)
KÜBRA ER Yıllar sonra şiire dönen şiir aşığı
Sosyal Medyada Paylaşın:
kübra er Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.