Biriktirme acýlarýný kuytu köþelerde, Acýlar ki týpký senin gibi sallanacak ulu orta yerde.. Hop dursana be kadýn; Öyle paldýr küldür girme yüreðime Unutmak yürek ister. Can beden’den çýkmaz ki zaten Yürek nasýl çýksýn.. Talan ettin yüreðimi alacaðýn olsun be kader.. Sözlerin Kurþun gibiydi. fýrtýna gibiydin yine vay be.. Yine son oyununu oynadýn bana, Baþrolde körler ve saðýrlar Ulan yine mýzýkçýlýk yapan sendin bana Meðer bizim malikanede üç maymunu oynatmýþlar.. Ýzlerin kaldý bende, Hançer gibi saplandýn yüreðime.. Fakat bu hançer ’paslý’ çýktý yine.. Rüzgarlar kederliymiþ meðer ben o rüzgarda savrulmuþum.. Geçen radyoda çalýyordu; ’’Aramýza kimse gelip girmesin’’ diyordu. Ama bunlar akrep gibiydiler be.. sinsice yaklaþtýlar bedenime.. Elimde deðildi inan ben bu oyunu bozamadým.. ’’Biz umudun yolcularýyýz. Alnýmýz aktýr bizim Ateþe hücum eden pervaneler misali, Kül olmaktý kaderimiz..’ Osman Bulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
Osman Bulut Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.