İfrit'in türküsü
Kýzýl yalanlarla bezendi
dünya denilen alemin her þehri,
ifrit’in türküsü çalýyor
Tanrý’dan soðumuþ yüreklerde þimdi.
Gündüzler geceden kara,
umutlar zincire vurulmuþ,
’Þafak son’ derken sýzlanýp duruyor
telaþ içinde kýyamet vakti.
Sabýr dualarýyla baþlýyor her yeni gün,
güneþ doðuyor halâ yeryüzüne,
yüzünde manidar bir tebessüm,
’bu da geçer’ diyor dalýndaki gonca gül
giden gitmiþ kalan kalmýþ görünüyor.
Ýnsanoðlu bilseydi her göz yaþýnda katkýsýný
gelmezdi oyuna, giyerdi melâmet hýrkasýný
ve tutmazdý zamansýz günahsýzýn yasýný,
insanoðlu çaresiz tükenmiþ görünüyor.
Bir döngüdür zalim de kuracak elbet sofrasýný
nereden bilirdin yoksa Tanrýnýn sonsuz vefasýný
çare olmaz meleklere yakýlan aðýtlarýn
Son dibe vuruþtur heyhat herkes uyansýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
cinar ayşegül muşabak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.