Dayanamýyorum artýk,
Durdurun akan kaný,
Hiç mi yüreðiniz sýzlamýyor?
Bakmýyor musunuz?
Sabah akþam çocuklarýnýzýn yüzüne,
Bilmiyor musunuz?
Allah vermiþ,ancak Allah alýr caný,
Vadesiyle ölen olmayacak galiba bu ülkede.
Þehitlik güzel mertebe de,
Yaþamaya gelmediler mi?
Sizler gibi bu dünyaya,
Ne hakkýnýz var ellerinden alýyorsunuz,
Çocuklarý yetim,kadýnlarý dul býrakýyorsunuz.
Þehitler ölmez, vatan bölünmez diyoruz da,
Annesine sordunuz mu?
Körpecik yavrun nerede?
Neden aðlýyorsun alem gülerken?
Babasýný gördünüz mü?
Ayaðýnda yýrtýk ayakkabýsýyla,
Üþüyen bedenini oðlunun parkasýyla,
Isýtmaya çalýþýrken içine akýttýðý gözyaþlarýný,
Þehit babasý diye dik tutmalýlar baþlarýný
Ya evlat acýsýný verdiði aðýr yükü nasýl taþýr
Nasýl kalkar altýndan?
Yooo þehitler ölüyor,
Vatan deðilse de aileleri bölünüyor,
Düþman düþmanlýðýný yapýp,
Arkamýzdan gülüyor
Yýldýz Özcan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.