Hayat ve Aşk

Aþk bize sayfalar arasýndan seslenirken,
Bize onu dinleyip cevap olarak þiir yazmak düþer...

Yalnýzlýðýn hüküm sürdüðü bir yürekte,
Önemsizdir ha kýþ ... ha yaz ...

Sus dilim sus !
Ve konuþ kalem !

Payýna düþen acýyý hiç durmadan yaz.
Mihenge vurup da deme çok oldu ya da az....
Yaz kalem yaz... yaz...

Aþk baþa bakýnca,
Ve makul olduðu gibi karþýlýksýz ise eðer;
Sana düþen ayaklara dönüp bakmaktýr.
Kalacak takati yoksa sevgiliyle sakat bir biçimde,
Hep yoksul kalýyorsa kullarýn arasýndaki seçimde,
Kýyamet kopuyorsa sadece kendi içinde,
Hiçbir þey demeden, çok þey yapmanýn zamaný gelmiþ demektir...

Yani yüreðim !
Ayaklara hüküm buyurmak vaktidir.
Dem gitmek vaktidir...

Sen sevdaný tükenmez sözlerle yazmak istersin, hayat denilen sayfalara.
O ise kurþundan sözlerle geçiþtirir, ona verdiðin mabedi.

Ýþte bundandýr;
Söylenen sözlerin tükenmesi,
Sürdüðün hayatýn yýpranmasý... yýrtýlmasý...

Ya da bedenin de ruh gibi silinip gitmesi,
Sadece bundandýr....

Yazan: Eza - Berkefti
Sosyal Medyada Paylaşın: